در جامعه و در اطراف خود ثروتمندان بسياري را مي‌بينيم كه تنها به خاطر دارایي‌هایشان تكريم مي‌شوند. اين افراد اگر روزي ثروت خود را از دست بدهند، جايگاهي در میان توده‌ي مردم نخواهند داشت. البته اين اتفاق را نبايد در خصلت پول‌دوستي مردم دانست؛ بلكه به خاطر غروري است كه برخي متمولان دارند و هيچ كس را رغبتي براي مراوده با اين افراد نيست. در سويي ديگر، افراد خيّر و فعال در امور عام‌المنفعه در هر حالي جايگاه ويژه‌اي نزد مردم دارند.
نعمت زاغي از دوستان قديمي محمدتقي داورپناه هم بر اين عقيده استوار و معتقد است، احترامي كه داورپناهِ خيّر نزد مردم دارد، بسيار بيش از احترامي است كه داورپناهِ ثروتمند دارد. او به پرسش‌هاي ما در يك صبح دلپذير شهريورماه اصفهان پاسخ مي‌دهد.
آشنايي شما با آقاي داورپناه از چه زماني آغاز شده است؟
او از بستگان مادرم است و پسر دايي‌اش محسوب مي‌شود. از طرفي با برادرزاده‌اش ازدواج كردم و سال‌ها پيش كه در كارهاي ساختماني فعاليت مي‌كردم، كارگر او بودم و آشنايي‌مان به سال‌ها قبل بازمي‌گردد.
آقاي داورپناه را انسان موفقي مي‌دانيد؟
بله، شايد او موفق‌ترين آدمي است كه تاكنون در زندگي خود ديده‌‌ام.
وي را در چه زمينه‌هايي موفق مي‌دانيد؟
در تمام اموري كه در آن حضور داشته، موفق است. از كسب و كار بگيريد تا موفقيت‌هاي مالي و امور خير. وي در بحث مدرسه‌سازي از جمله نوادري است كه همه‌ي دارايي‌اش را صرف اين كار كرده است.
به نظر شما چه عاملي سبب شده تا آقاي داورپناه به اين جايگاه دست يافته است؟
كوشش، تلاش و كار بسيار براساس آموخته‌هايي كه از مربي اولش فرا گرفته است. پدرش كه او را بزرگ کرده، سهم بزرگي در شخصيت و موفقيت محمدتقي داورپناه دارد. مرحوم رحمان داورپناه، انسان بسيار خوب و مربي دانايي بود كه با آگاهي‌هاي بسيار فرزندانش را بزرگ كرد و تحويل جامعه داد.
آيا آقاي داورپناه انسان محترمي هم هست؟
خيلي زياد! اين احترام به خاطر فعاليت‌هاي او به دست آمده و نه پولدار بودنش.
چطور؟
من كار ساختماني مي‌كردم و شغل ما بسيار سنگين بود. به همين خاطر ديسك كمر گرفته بودم. كمرم درد شديدي داشت و توانايي كار كردن نداشتم و در بستر مي‌خوابيدم. پول عمل هم نداشتم و حتي نمي‌توانستم هزينه‌ي تهيه‌ي عكس MRI را تأمين كنم و در اين‌باره با كسي صحبت نمي‌كردم. يك روز كه در بستر بيماري خوابيده بودم، آقاي داورپناه به عيادتم آمد، حالم را پرسيد و بعد از دقايقي رفت. چند روز بعد وقتي براي نظافت اتاق، تشك مرا جابه‌جا كردند، ديدم پولي زير آن گذاشته‌اند و فهميدم كه آقاي داورپناه آن را گذاشته و به ما كمك كرده است؛ اما براي اينكه غرورمان حفظ شود، مخفيانه كمک كرده و به ما چيزي نگفته بود. با همان پول، كمرم را عمل كردم و بيماري‌ام برطرف شد. از آن زمان هم براي او كار مي‌كنم. همچنين در آپارتمان بزرگي كه در منطقه‌ي مناسبي از خميني‌شهر در اختيارم گذاشته، زندگي مي‌كنم. اين كارها باعث مي‌شود كه احترام وي نزد من و اطرافيانم صدچندان شود. پس خيّر بودن بيش از ثروتمند بودن احترام مي‌آورد.
يعني اگر وي كار خير نمي‌كرد و مدرسه نمي‌ساخت، احترام فعلي را نداشت؟
كسي كه براي رضاي خدا كار خير انجام دهد، خود به خود در دل مردم جاي مي‌گيرد. احترام تنها به مال و دارايي نيست. كساني هستند كه اموال و ثروت بيشتري از آقاي داورپناه دارند، اما مانند او قابل احترام نيستند، چون حضور فعالي در كارهاي خير ندارند.
پس وي حق دوستي را درباره‌ي شما ادا كرده است.
بله البته.
شما چطور؟ آیا پاسخ محبت و دوستی وی را به شایستگی داده‌اید؟
شغل اصلي من ساختمان‌سازي است. مي‌توانستم براي خودم معمار باشم؛ اما چون عاشق منش و شخصيت آقاي داورپناه هستم، براي او كار مي‌كنم. هر كاري كه او بخواهد برايش انجام مي‌دهم و دوست ندارم درباره‌ی او كوتاهي كنم.
دوست داشتيد جاي آقاي داورپناه بوديد؟
آرزوي هركسی است كه بتواند مانند او باشد، اما چون جاي او نيستم، وظيفه‌ي من است كه هر كاري از دستم برمي‌آيد براي وي انجام دهم. اين به خاطر شيفتگي‌اي است كه به اين انسان شريف دارم و برايم مهم نيست مقابل خدمتي كه براي آقاي داورپناه مي‌كنم، چقدر دستمزد مي‌گيرم؛ چون همان‌طور كه گفتم، شيفته و عاشق اخلاق و شخصيت او هستم و اميدوارم مانند او تمام توانم را براي خدمت به ديگران به كار ببندم.
اگر صد ميليارد تومان پول داشتيد، آن را يك جا به امور خير مي‌‌بخشيديد؟
اگر هدف من در زندگي همان هدفي باشد كه آقاي داورپناه براي خودش انتخاب كرده است، بله اين كار را انجام مي‌دادم.
مگر هدف آقاي داورپناه در زندگي چيست؟
هدف وي در يك جمله خلاصه مي‌شود: خدمت به خلق خدا.
شما تا به حال توفيق اين خدمت را داشته‌ايد؟
چند سال پيش از مدرسه‌ي فرزندم نامه‌اي داده و براي تعمير مدرسه از اولياي دانش‌آموزان درخواست پول كرده بودند. من رفتم تمام سنگ‌كاري و تعمير راه پله مدرسه را رايگان انجام دادم. تقديرنامه‌اي هم به من دادند. اين يكي از شيرين‌ترين خاطره‌هاي من است.
فعاليت‌هاي خيّريني مانند آقاي داورپناه چه سودي براي كشور دارد؟
خُب، تمام مشكلات كشور از بي‌سوادي است. رشد فرهنگ و سواد بهترين خدمت براي مملكت است.
صحبتي براي پايان داريد؟
لازم مي‌دانم بگويم كه نبايد از نقش مهم خانم حسنعلی، همسر آقای داورپناه در فعاليت‌هاي وی به راحتی گذشت. او زني بسيار متدين و فهميده است كه هميشه همسرش را براي انجام كار خير تشويق و ترغيب مي‌كند. همچنين در پايان سخنان از خدا مي‌خواهم كه محمدتقي داورپناه را براي ما نگه دارد!
