منصور ماهوش با آنكه نسبت به محمدتقي داورپناه سن و سال كمتري دارد، اما شيفته‌ي افكار و عقايد اوست و تلاش مي‌كند تا ارتباط 30 و اندي ساله‌ی خود را با وي حفظ كند. ماهوش معتقد است كه داورپناه با مدرسه‌سازي خود به تمام جامعه سود مي‌رساند و تمام افراد كشورمان از ميلياردرها تا مردمان بي‌بضاعت‌ها مورد كمك و مساعدت اين خيّر مدرسه‌ساز قرار مي‌گيرند.
اثبات ادعاي او افزايش فرهنگ و آگاهي در كشور به واسطه‌ي افزايش مدارس و انگيزه‌ی چند برابری دانش‌آموزان براي تحصيل در مدارس نزديك به خانه‌هاي خود در مناطق محروم و حضور در كلاس‌هاي درس مرتب و مناسب است. او گداپروري و اعطاي كمك‌هاي مالي به اطرافيان را نمي‌پسندد.
باغي سرسبز در خميني‌شهر اصفهان، ميزبان من و منصور ماهوش بود تا گپ و گفتي درباره‌ي خيّر مدرسه‌ساز اهل خميني‌شهر داشته باشيم.
آقاي ماهوش! شما سن خيلي كمتري نسبت به آقاي داورپناه داريد. ارتباط بين شما چگونه پديد آمد؟
من در حال حاضر 56 سال سن دارم و حدود 20 سال از آقاي داورپناه كوچكترم، اما پيش از انقلاب به خاطر خويشاوندي دوري كه داريم، ارتباطي بين ما شكل گرفت. او در آن دوره ساكن تهران بود و طي رفت و آمدي كه به زادگاهش داشت با يكديگر آشنا شديم و بين‌مان دوستي شكل گرفت.
معمولاً انسان‌ها با تمام خويشاوندان خود صميمي نيستند. دليل آن چيست كه شما بيش از 30 سال با وي رفاقت مي‌كنيد؟
گاهي شنيده مي‌شود كه كسي مي‌گويد امن شما را بيش از برادرم دوست دارمب اين سخن دليل عقلاني دارد. كسي نمي‌تواند برادر خودش را انتخاب كند و در حقیقت برادر داشتن براساس تقدير است؛ اما افراد دوستانشان را خودشان انتخاب مي‌كنند. پس در بين خويشاوندان هم هرگاه دو نفر افكار و مرامشان به هم نزديك باشد، بين آنها دوستي ايجاد مي‌شود و در صورت تفاهم بيش‌تر اين دوستي‌ها ريشه‌دار، عميق و پايدار مي‌شود. درباره خودمان هم بايد بگويم كه فكر و انديشه‌ي آقاي داورپناه، بر دلم مي‌نشيند و علاوه بر آن تعاريفي كه پدر و عموهايم از خود آقاي داورپناه و مرحوم پدرش كرده‌اند، سبب شد تا به وي نزديك شوم.
ویژگی خاص شخصيت آقاي داورپناه چيست؟
به نظر من، زيربناي فكري و درخشندگي انديشه‌ي وي است. هر آدمي خوب و بد دارد، اما وي معتقد است كه اگر انسان به مرحله‌اي رسيد كه مي‌تواند دست ديگران را بگيرد، چه خوب است كه به مسائل علمي و پيشرفت سواد او بپردازد. او تلاش مي‌كند تا ساختار علمي درست شود. روي به مدرسه‌سازي آورده تا دانش‌آموزان كمتري از نعمت فضاي آموزشي محروم باشند. او معتقد است كه جاي كمك‌هاي فردي بايد به جامعه كمك كرد. به همين خاطر است كه به مدرسه‌سازي روي آورده و تا الان بيش از 169 مدرسه ساخته و به اتفاق همسر خيّرش بنيادي راه‌اندازي كرده تا تعداد هزار مدرسه بسازد كه كمك بسيار زيادي به رشد جامعه مي‌كند. فعاليت‌هاي خيّري او به تمام جامعه سود مي‌رساند.
اين ديدگاه از كجا ناشي شده است؟
اول بايد بگويم كه او داراي انديشه‌ي متعالي در خصوص نیکوکاری است. از سوي ديگر پدري داشت كه داراي فكر باز و انديشه‌ي بلند بود. وصيت هميشگي اين پدر به پسرانش اين بود كه اگر توانايي حضور در راه خير را داشتند، به مدرسه‌سازي بپردازند. او سفارش مي‌كرد كه كارهاي علمي كنند تا براي كل جامعه ثمر داشته باشد. در اين صورت است كه جامعه رو به روزآمدی مي‌رود و افكار عموم باز مي‌شود.
مي‌خواهم صحبت‌‌هاي خود را تكميل كنيد. كدام كار آقاي داورپناه را بيش از همه مي‌پسنديد؟
من مدرسه‌سازي او را نسبت به تمام کارهای او ارجح مي‌دانم. او با اين اقدام خود خدمت بسياري به دانش و جامعه‌ي علمي اين مملكت مي‌كند و حضور اين افراد در جامعه را بايد به فال نيك بگيريم.
در خميني‌شهر چند نفر مثل آقاي داورپناه هستند؟
در قديم، شخصي به نام آقای دكتر سعادت در خميني‌شهر (سه‌ده قديم) در محله‌ي قديمي خوزان زندگی می‌کرد كه فعاليت‌هاي خيّري بسياري داشت. او پيش از اينكه پزشك باشد، حكيم بود و حكمت امور را در نظر مي‌گرفت. وي علاوه بر خدمات‌رسانی پزشكي از نظر لباس و تغذيه هم به بيمارانش مي‌رسيد و نام و آوازه‌اش در بحث خيّري در خميني‌شهر پيچيده است. شخص ديگري به نام آقای دكتر ريحان هم بود كه بيمارستان بزرگي در همان محله‌ي خوزان احداث كرد. الان هم خيّريني هستند، اما بدون تعارف سرآمد و شاخص‌تر از همه‌ي آنها آقاي داورپناه است كه گذشت و ايثار و انفاق وي را در كمتر كسي سراغ داريم.
صحبتي براي پايان گفتگو داريد؟
اقدام آقاي داورپناه، شهامت و جرات بسياري مي‌خواهد. او دارايي‌اش را به بنياد محمدتقي داورپناه بخشيده است و اگر اين افكار در جامعه منتشر شود، علاوه بر اینکه اندیشه‌ی گداپروري برچيده می‌شود، كل جامعه از ميلياردر و متمول تا بي‌بضاعت و آسيب‌پذير مي‌توانند از آن بهره‌مند شوند. اميدوارم كه سال‌هاي سال ايشان به فعاليت‌هاي خيّري خود ادامه دهد و جامعه از فعاليت‌هاي وي و همسرش در بحث مدرسه‌سازي سود ببرد.
منصور ماهوش، شیفتگی‌اش را نسبت به مدرسه‌ساز سه‌دهی پنهان نمی‌کند
اندیشه داورپناه به دلم می‌نشیند
منصور ماهوش با آنكه نسبت به محمدتقي داورپناه سن و سال كمتري دارد، اما شيفته‌ي افكار و عقايد اوست و تلاش مي‌كند تا ارتباط 30 و اندي ساله‌ی خود را با وي حفظ كند. ماهوش معتقد است كه داورپناه با مدرسه‌سازي خود به تمام جامعه سود مي‌رساند و تمام افراد كشورمان از ميلياردرها تا مردمان بي‌بضاعت‌ها مورد كمك و مساعدت اين خيّر مدرسه‌ساز قرار مي‌گيرند.
اثبات ادعاي او افزايش فرهنگ و آگاهي در كشور به واسطه‌ي افزايش مدارس و انگيزه‌ی چند برابری دانش‌آموزان براي تحصيل در مدارس نزديك به خانه‌هاي خود در مناطق محروم و حضور در كلاس‌هاي درس مرتب و مناسب است. او گداپروري و اعطاي كمك‌هاي مالي به اطرافيان را نمي‌پسندد.
باغي سرسبز در خميني‌شهر اصفهان، ميزبان من و منصور ماهوش بود تا گپ و گفتي درباره‌ي خيّر مدرسه‌ساز اهل خميني‌شهر داشته باشيم.
آقاي ماهوش! شما سن خيلي كمتري نسبت به آقاي داورپناه داريد. ارتباط بين شما چگونه پديد آمد؟
من در حال حاضر 56 سال سن دارم و حدود 20 سال از آقاي داورپناه كوچكترم، اما پيش از انقلاب به خاطر خويشاوندي دوري كه داريم، ارتباطي بين ما شكل گرفت. او در آن دوره ساكن تهران بود و طي رفت و آمدي كه به زادگاهش داشت با يكديگر آشنا شديم و بين‌مان دوستي شكل گرفت.
معمولاً انسان‌ها با تمام خويشاوندان خود صميمي نيستند. دليل آن چيست كه شما بيش از 30 سال با وي رفاقت مي‌كنيد؟
گاهي شنيده مي‌شود كه كسي مي‌گويد امن شما را بيش از برادرم دوست دارمب اين سخن دليل عقلاني دارد. كسي نمي‌تواند برادر خودش را انتخاب كند و در حقیقت برادر داشتن براساس تقدير است؛ اما افراد دوستانشان را خودشان انتخاب مي‌كنند. پس در بين خويشاوندان هم هرگاه دو نفر افكار و مرامشان به هم نزديك باشد، بين آنها دوستي ايجاد مي‌شود و در صورت تفاهم بيش‌تر اين دوستي‌ها ريشه‌دار، عميق و پايدار مي‌شود. درباره خودمان هم بايد بگويم كه فكر و انديشه‌ي آقاي داورپناه، بر دلم مي‌نشيند و علاوه بر آن تعاريفي كه پدر و عموهايم از خود آقاي داورپناه و مرحوم پدرش كرده‌اند، سبب شد تا به وي نزديك شوم.
ویژگی خاص شخصيت آقاي داورپناه چيست؟
به نظر من، زيربناي فكري و درخشندگي انديشه‌ي وي است. هر آدمي خوب و بد دارد، اما وي معتقد است كه اگر انسان به مرحله‌اي رسيد كه مي‌تواند دست ديگران را بگيرد، چه خوب است كه به مسائل علمي و پيشرفت سواد او بپردازد. او تلاش مي‌كند تا ساختار علمي درست شود. روي به مدرسه‌سازي آورده تا دانش‌آموزان كمتري از نعمت فضاي آموزشي محروم باشند. او معتقد است كه جاي كمك‌هاي فردي بايد به جامعه كمك كرد. به همين خاطر است كه به مدرسه‌سازي روي آورده و تا الان بيش از 169 مدرسه ساخته و به اتفاق همسر خيّرش بنيادي راه‌اندازي كرده تا تعداد هزار مدرسه بسازد كه كمك بسيار زيادي به رشد جامعه مي‌كند. فعاليت‌هاي خيّري او به تمام جامعه سود مي‌رساند.
اين ديدگاه از كجا ناشي شده است؟
اول بايد بگويم كه او داراي انديشه‌ي متعالي در خصوص نیکوکاری است. از سوي ديگر پدري داشت كه داراي فكر باز و انديشه‌ي بلند بود. وصيت هميشگي اين پدر به پسرانش اين بود كه اگر توانايي حضور در راه خير را داشتند، به مدرسه‌سازي بپردازند. او سفارش مي‌كرد كه كارهاي علمي كنند تا براي كل جامعه ثمر داشته باشد. در اين صورت است كه جامعه رو به روزآمدی مي‌رود و افكار عموم باز مي‌شود.
مي‌خواهم صحبت‌‌هاي خود را تكميل كنيد. كدام كار آقاي داورپناه را بيش از همه مي‌پسنديد؟
من مدرسه‌سازي او را نسبت به تمام کارهای او ارجح مي‌دانم. او با اين اقدام خود خدمت بسياري به دانش و جامعه‌ي علمي اين مملكت مي‌كند و حضور اين افراد در جامعه را بايد به فال نيك بگيريم.
در خميني‌شهر چند نفر مثل آقاي داورپناه هستند؟
در قديم، شخصي به نام آقای دكتر سعادت در خميني‌شهر (سه‌ده قديم) در محله‌ي قديمي خوزان زندگی می‌کرد كه فعاليت‌هاي خيّري بسياري داشت. او پيش از اينكه پزشك باشد، حكيم بود و حكمت امور را در نظر مي‌گرفت. وي علاوه بر خدمات‌رسانی پزشكي از نظر لباس و تغذيه هم به بيمارانش مي‌رسيد و نام و آوازه‌اش در بحث خيّري در خميني‌شهر پيچيده است. شخص ديگري به نام آقای دكتر ريحان هم بود كه بيمارستان بزرگي در همان محله‌ي خوزان احداث كرد. الان هم خيّريني هستند، اما بدون تعارف سرآمد و شاخص‌تر از همه‌ي آنها آقاي داورپناه است كه گذشت و ايثار و انفاق وي را در كمتر كسي سراغ داريم.
صحبتي براي پايان گفتگو داريد؟
اقدام آقاي داورپناه، شهامت و جرات بسياري مي‌خواهد. او دارايي‌اش را به بنياد محمدتقي داورپناه بخشيده است و اگر اين افكار در جامعه منتشر شود، علاوه بر اینکه اندیشه‌ی گداپروري برچيده می‌شود، كل جامعه از ميلياردر و متمول تا بي‌بضاعت و آسيب‌پذير مي‌توانند از آن بهره‌مند شوند. اميدوارم كه سال‌هاي سال ايشان به فعاليت‌هاي خيّري خود ادامه دهد و جامعه از فعاليت‌هاي وي و همسرش در بحث مدرسه‌سازي سود ببرد.
